εύκρεκτος

εὔκρεκτος, -ον (Α)

1. (για έγχορδο όργανο) αυτός που πλήττεται καλά

2. (για ύφασμα ή για τις κλωστές τού στημονιού) ο καλοϋφασμένος, ο πλεγμένος καλά («εὐκρέκτους... μίτους», Ανθ. Παλ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + κρεκτός (< κρέκω «χτυπώ με το πλήκτρο»)].